Dziś jest liderem zespołu Pectus, który tworzy ze swoimi braćmi. Panowie koncertują, wydają nowości, a do tego mają grono wiernych fanów. Mowa o Tomaszu Szczepaniku i jego trzech młodszych braciach Marku, Mateuszu i Maćku, którzy dziś nie mogą narzekać na marne zarobki i na nędzną pracę. Artyści robią to co kochają najbardziej i najważniejsze - trzymają się razem. Ich ogromnym wsparciem od zawsze są rodzice, którzy nie raz rozczulali się na widok ich talentu i sukcesów. Choć dziś panowie z grupy Pectus wiodą bajkowe życie, nie zawsze było tak kolorowo, ale zacznijmy od początku. Bracia Szczepanik pochodzą z Bogoniowic koło Ciężkowic (powiat tarnowski). Ich ojciec był murarzem, który miał bardzo wiele pracy nie tylko w Polsce, ale i zagranicą, dlatego opieka nad czterema chłopcami spoczywała na matce.
ZOBACZ TAKŻE: Tomasz Szczepanik z Pectus już nie tylko koncertuje. Artysta i jego bracia mają nową fuchę
Dzieciństwo braci Szczepanik nie było usłane różami
Opieka nad czwórką chłopców musiała być nie lada wyzwaniem. Wie o tym bardzo dobrze mama braci Szczepanik, którzy nie mieli łatwego dzieciństwa. Artyści wychowywali się w biedzie, gdzie nie było kranu, bieżącej ciepłej wody, a toaleta znajdowała się na zewnątrz 50 metrów od domu. Panowie mieli wspólny pokój, który był bardzo ciasny. Musieli dzielić się wieloma rzeczami, a nawet razem musieli kąpać się w miednicy, do której wlewało się wodę zagrzaną na blasze pieca kaflowego. Mimo "spartańskich warunków" miłość braci i ich rodziców, pozwoliła przetrwać im trudne warunki, a dodatkowo ukształtowała ich charakter. Rodzice przelewali swoją mądrość na dzieci, a także codziennie wylewali na nich morze miłości.
Jak mówi stare przysłowie "prawdziwym bogactwem jest to, kim jesteś, nie to co masz". Mimo ciężkiego dzieciństwa, w którym panowała bieda, bracia Szczepanik nigdy nie wstydzili się swoich rodziców, swojego domu, ani tego, że brakowało im ciepłej wody.
ZOBACZ TAKŻE: Tomasz Szczepanik kiedyś i dziś. Tak kilka lat temu wyglądał lider zespołu Pectus
Listen on Spreaker.
