WHO alarmuje i wyznacza globalny cel. Do 2030 roku zmniejszyć brak aktywności fizycznej wśród młodych o 15%

Z raportu NASK „Nastolatki 3.0” wynika, że młodzież spędza średnio ponad 4 godziny dziennie w mediach społecznościowych. Co szósty nastolatek nie wytrzymuje bez nich nawet godziny, a ponad połowa (54,9%) deklaruje problemy z koncentracją. Tymczasem badania opublikowane w PLOS ONE pokazują, że młodzi ludzie trenujący sporty zespołowe doświadczają o 10% mniej objawów lękowo-depresyjnych i są o 19% mniej wycofani emocjonalnie. WHO wskazuje jasny kierunek – do 2030 roku o 15% zmniejszyć brak aktywności fizycznej wśród młodych. Jak? Kluczem mogą być codzienne doświadczenia, które łączą ruch, wspólnotę i rozwój.

Zasada pelikana

W ekologii funkcjonuje strategia, która pomaga odtworzyć zagubione instynkty – poprzez kontakt z dzikimi osobnikami. Tak uratowano pelikany w Kalifornii, które straciły zdolność samodzielnego zdobywania pożywienia. Obserwując dzikich kuzynów, na nowo odkryły, jak polować i funkcjonować w stadzie.

Podobny mechanizm działa wśród młodzieży – zwłaszcza tej, która odcięta od tradycyjnych form integracji społecznej, szuka nowego punktu odniesienia. W tym kontekście zespołowy sport, taki jak piłka nożna, pełni rolę naturalnego środowiska odnowy – odbudowuje więzi, uczy samodzielności i pokazuje, że współpraca jest drogą do celu. Nie trzeba być mistrzem – wystarczy chcieć wrócić do gry.

Trening zaczyna się w głowie

Udział w piłkarskich obozach to nie tylko ruch fizyczny. To przede wszystkim powrót do siebie – przez emocje, relacje, motywację. Podczas tygodniowego wyjazdu młodzi sportowcy uczą się, jak radzić sobie z presją, jak reagować na porażkę, jak wspierać zespół. Wspólne treningi mentalne z psychologami sportu pomagają im zrozumieć własne emocje i zobaczyć, że to nie słabość, ale siła – zarówno na boisku, jak i poza nim.

– „Gdy głowa jest gotowa, ciało zaczyna jej słuchać. To siła nawyku – która zostaje z nami na całe życie. Trening mentalny pokazuje, że emocje nie są przeszkodą, tylko wsparciem. Dzieci uczą się nazywać to, co czują, i wykorzystywać to w grze. To buduje odporność psychiczną i odpowiedzialność – za siebie i zespół” – mówi Mateusz Brela, psycholog sportowy Polish Soccer Skills i autor książki „Mistrzostwo Umysłu”.

Przekraczają granice – dosłownie i symbolicznie

Spośród tysięcy uczestników obozów piłkarskich Polish Soccer Skills – zarówno letnich, jak i zimowych – na podstawie testów umiejętności oraz wyników z Potencjometru PSS, wyłaniani są ci najlepsi. To oni trafiają do jednej z 12 Reprezentacji: dziesięciu męskich i dwóch żeńskich. Zawodnicy, którzy zaczynali od wakacyjnego obozu, dziś grają sparingi z młodzieżowymi drużynami Arsenalu, Bayernu czy Juventusu. Wyruszają do Anglii, Włoch, Portugalii, Emiratów Arabskich, Chorwacji czy Belgii, by tam mierzyć się z czołowymi drużynami. Nie chodzi tylko o wynik – chodzi o doświadczenie, przełamywanie barier i zobaczenie, że ich marzenia mają realny kształt.

Gra o marzenia

W ramach obozów działa autorski program selekcji, który daje każdemu uczestnikowi – niezależnie od wieku, poziomu czy przynależności klubowej – realną szansę na znalezienie się w Reprezentacji Polish Soccer Skills. To moment przełomowy: z trybu wątpliwości młodzi zawodnicy przechodzą w tryb wiary w siebie i swoje możliwości. Po powołaniu czeka ich zgrupowanie w Centralnym Ośrodku Sportu w Cetniewie, treningi z profesjonalnym sztabem i udział w międzynarodowych sparingach, obserwowanych przez skautów z czołowych europejskich klubów.

– „Powołani zawodnicy trenują w warunkach porównywalnych z najlepszymi akademiami Europy. Dla wielu to pierwszy kontakt z atmosferą profesjonalnego futbolu – od wspólnego śpiewania hymnu po zaprzysiężenie na stadionie narodowym, często na tej samej murawie, na której dzień wcześniej grali ich idole” – podkreśla Konrad Kwiatkowski, koordynator Reprezentacji Polish Soccer Skills.

Dla młodych to więcej niż mecz – to doświadczenie, które odbudowuje sprawczość, relacje i pasję. A kiedy raz doświadczą sukcesu na takim poziomie, ich mózg – pełen dopaminy i emocji – zapamiętuje jedno: mogę. To przekonanie zostaje na długo, nie tylko na boisku. Bo gdy gra staje się narzędziem rozwoju, młody człowiek nie tylko nie przegrywa życia online, ale zyskuje odwagę, by je naprawdę wygrać.

_______________________

materiał prasowy