Luiza Ansay przyszła na świat 1 grudnia 1991 roku we Wrocławiu. Od najmłodszych lat przejawiała wyjątkowy talent artystyczny. Rodzice szybko dostrzegli jej potencjał i starali się aby rozwijała się w tymże kierunku.
„W dzieciństwie sztuka była dla mnie jak magiczna podróż – każda kreska i każdy kolor miał swoją historię” – wspomina Luiza.
Pierwsze, świadome kroki w sztuce stawiała w Kanadzie gdzie dorastała, pod okiem malarza Sadko Hadzihasanovitza. To wtedy zrozumiała, jak istotna jest technika i precyzja, zwłaszcza w akwareli. Następnie rozwijała swoje umiejętności, opanowując takie techniki jak malarstwo olejne, pastel, akryl, tradycyjne malarstwo chińskie oraz nihonga, czyli tradycyjne malarstwo japońskie.
Po powrocie do Polski, Luiza zmierzyła się z wyzwaniem wynikającym z odmiennych wzorców mentalnych. Przyzwyczajona do wspierającego podejścia „możesz wszystko”, w Polsce napotkała konieczność dostosowania się i nie wychylania. W obliczu tych trudności na pewien czas porzuciła malarstwo. Stało się to jednak początkiem nowego etapu, gdy rozkwitła jej pasja do literatury i pisania. Ten okres skłonił ją do podjęcia studiów w Kolegium Międzywydziałowych Studiów Indywidualnych na Uniwersytecie Wrocławskim w ramach których ukończyła historię sztuki, a następnie kontynuowała naukę na Université Paris 8, gdzie eksplorowała związki między sztuką, kulturą i filozofią. Wybrała też filmoznawstwo jako kierunek studiów. Po studiach przeniosła się do Azji, gdzie spędziła siedem lat, mieszkając m.in. w Tokio, Hongkongu i Chinach. Tam rozwijała swoje umiejętności artystyczne.
Od 2019 roku Luiza dzieli życie pomiędzy Monako, Paryż, Stambuł i Cypr. To właśnie w tym okresie powstał jej charakterystyczny styl – "Japonisme de Luiza" – interpretacja japońskiej estetyki przez pryzmat zachodniej wrażliwości.
„W mojej twórczości staram się uchwycić esencję Japonii, ale nadać jej uniwersalny charakter. Chcę, aby każdy, niezależnie od pochodzenia, mógł poczuć jej piękno” – wyjaśnia artystka.
Dla Luizy Ansay sztuka to nie tylko twórczość – to sposób życia i postrzegania świata. Jej motto, „I Am Art”, odzwierciedla głęboką integrację sztuki z jej codziennością. Ansay pragnie, aby jej sztuka łączyła różne światy i perspektywy, była źródłem piękna, która fascynuje i porusza ludzi.
materiał prasowy